Dag Herman,
Het is mij nooit echt duidelijk wat de bedoeling is van dergelijke lijsten, maar naar aanleiding van deze lijst had ik graag je mening geweten over een aantal gegevens. Ik beperk mij tot de christelijke traditie.
1. De opvatting dat er een conflict bestaat, moet bestaan of altijd bestaan heeft tussen wetenschap en geloof, is een mythe. Het voorbeeld dat vaak gegeven wordt – “het geval Galileï” -, wordt gewoontegetrouw verkeerd weergegeven. Wetenschappelijk onderzoek wijst bijvoorbeeld ondermeer het volgende uit – en dit onderzoek komt zeker niet alleen van apologeten voor alle duidelijkheid:
Uit de bespreking van “How the Catholic Church Built Western Civilization”:
“By far the book’s longest chapter is “The Church and Science.” We have all heard a great deal about the Church’s alleged hostility toward science. What most people fail to realize is that historians of science have spent the past half-century drastically revising this conventional wisdom, arguing that the Church’s role in the development of Western science was far more salutary than previously thought. I am speaking not about Catholic apologists but about serious and important scholars of the history of science such as J.L. Heilbron, A.C. Crombie, David Lindberg, Edward Grant, and Thomas Goldstein.”
En dit:
“To say that the Church played a positive role in the development of science has now become absolutely mainstream, even if this new consensus has not yet managed to trickle down to the general public. In fact, Stanley Jaki, over the course of an extraordinary scholarly career, has developed a compelling argument that in fact it was important aspects of the Christian worldview that accounted for why it was in the West that science enjoyed the success it did as a self-sustaining enterprise. Non-Christian cultures did not possess the same philosophical tools, and in fact were burdened by conceptual frameworks that hindered the development of science. Jaki extends this thesis to seven great cultures: Arabic, Babylonian, Chinese, Egyptian, Greek, Hindu, and Maya. In these cultures, Jaki explains, science suffered a “stillbirth.” ”
Voor meer: http://www.lewrockwell.com/woods/woods40.html
2. Doorheen de geschiedenis zijn er steeds wetenschappers geweest die diepgelovig waren. Onder die wetenschappers waren er niet alleen die gelovig waren opgevoed, maar ook mensen die gelovig werden na een bewuste bekering. Wat opvalt bij de meeste wetenschappers die gelovig zijn, is dat ze hun wetenschappelijk werk vooral ook vanuit hun christelijke overtuigingen ontwikkelen.
Ik geef enkele voorbeelden van die laatste gevallen uit het recente verleden of vandaag:
- Georges Lemaître, grondlegger van de oerknalhypothese; astronoom, kosmoloog, wiskundige, natuurkundige en katholiek priester.
- George Coyne: astrofysicus, Vaticaans observatorium, jezuïet (katholiek priester).
- Simon Conway: Professor Evolutionaire Palaeobiologie (Earth Sciences Department, Cambridge University). Geprezen door Stephen Jay Gould voor zijn fundamentele inzichten in de Cambrische explosie, is Conway een vurige verdediger van de evolutietheorie in zijn boek “Life’s Solution: Inevitable Humans in a Lonely Universe (Cambridge)”. Daarnaast heeft hij geen geduld met atheïsten die de evolutietheorie gebruiken om een atheïstisch standpunt te “bewijzen”. Hij is actief in the Templeton Foundation, en is daarbij een voorname criticus van “intelligent design”. Met andere woorden: wetenschap en geloof kun je niet zomaar “mengen”.